De Millennials, grofweg 30+ hebben naar verluidt een hekel aan hiërarchie en willen geïnspireerd worden. Dat zou anders zijn bij de verloren generatie, 50+. Zij zouden een manager belangrijk vinden, zijn erg loyaal en zijn niet zo bedreven zijn met Twitter, Skype, Instagram en vloggen. Jongeren zouden ongeïnteresseerd zijn en minder betrokken. Dat betwijfel ik. Ik zie in bedrijven mensen van leeftijden prima met elkaar samenwerken, met respect voor de kennis van de ander. Natuurlijk is er wel eens iets wat je een generatieding kunt noemen, maar er gebeurt ook van alles als mensen van dezelfde leeftijd met elkaar samenwerken. Dat is juist de dynamiek van het werk. Diversiteit leidt tot betere teams en innovatie. Ik vind dat werkgevers moeten simuleren dat zo veel mogelijk diverse generaties samenwerken. Juist ook met de iets oudere werknemer, die de arbeidsmarkt gaat domineren als gevolg van vergrijzing en ontgroening. Niks ‘oud is out’ dus. En jongeren brengen vernieuwing. Ze komen met baanbrekende ideeën, en de ouderen hebben de ervaring. Van de energie die vrijkomt als je mensen laat samenwerken bloeit een bedrijf op. Motivatie om te werken is niet gerelateerd aan leeftijd. We hebben elkaar juist heel hard nodig!
Er wordt zoveel gesproken over managers die op een andere manier zouden moeten gaan manage maar …volgens mij gaat het nog steeds over: weten wat het doel is, wat de strategie is, weten wat de prioriteiten zijn en weten wat de mensen motiveert.
Verschillende generaties versterken elkaar!
Millennials (1980-2000), de patatgeneratie (geboren in de 70’s en pragmatisch) en, de verloren generatie en hier en daar nog een babyboomer. Op de werkvloer kom je ze allemaal tegen. En soms leidt dat tot stress, maar ook tot mooie resultaten. Ondertussen werken in veel bedrijven maar liefst 5 generaties. Al die ervaringen mengen is de sleutel tot succes van die samenwerking. De wereldwijsheid van de een en de open blik van de ander vullen elkaar aan.
0 reacties